Αντιο

Μακαρι να ηταν νεκρος. Γιατι η ζωη μου μια τετοια αθλιοτητα; Εγω πιστευω σθεναρα οτι υπαρχουν πολλες ζωες με πολυ πιο αθλιοτητες, ενα εκατομμυριο φορες χειροτερη απο την δικη μου. Γι 'αυτο δεν θα πρεπει να σκεφτονται να πεθαινει. Εγω δεν θα πρεπει να αισθανεται ετσι. Ειμαι θυμωμενος, λιγο πολυ θυμωμενος. Γιατι ειναι τοσο ρευστη ευτυχια μου; Γιατι ειναι αντικειμενο μονο ενα ατομο; Γιατι εν λογω προσωπο δεν μπορει να ειναι ισχυρη και αποφασισμενη; Γιατι εν λογω προσωπο δεν μπορει να προσπαθησει να βελτιωσει; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; πρεπει να εχω κανει κατι πραγματικα λαθος μου στην προηγουμενη ζωη. Ζωη μου ποτε δεν ηταν πραγματικα καλη. Εχει περασει τοσα χρονια. Τι ειναι ευτυχια; Που μπορει να βρει την αληθινη ευτυχια;

Μονη στο σκοταδι
Ι χαμηλοτερα το κεφαλι μου
Με την απροσεξια

Μαλλια μου πεφτει μαζι με αυτην
Καλυπτοντας το προσωπο μου χωρις κνησμο

Εξω απο το παραθυρο
Ο ουρανος ειναι γκρι
Και δεν προκειται ποτε ποτε σειρα του γκει

Οι βροχες προβλεπεται να χυθουν
Με βαρια καρδια
Θα στριφογυρισουν
Καθοριζονται και προβλεπονται

Αντιο
Forever


Alone in the darkness
I lower my head
With carelessness

My hair falls along with it
Covering my face without any itch

Outside the window
The sky is grey
And it will never ever turn gay

The rain comes pouring down
With a heavy heart
I tumble
Down and down

Goodbye
Forever